Next (right). Previous (left).

-26-

Juul was 17 jaar oud en heeft beide benen geamputeerd. Moeke een arm en een voet

Juul is volgens mij zoals ik ze heb meegemaakt er  doorheen gekomen door het zelf te willen. Niet te willen sterven.


Iedere bevrijding kost offers


Na het afschuwelijke bombardement dat aan mijn broer Wim en aan mijn zusjes Ank, Jos en Corrie het leven kostte, zijn we na enige spannende firontmaanden in Olburgen bij Dieren beland, waar een broer van mijn vader onderwijzer was.

Na de bevrijding ben ik met mijn vader naar Venlo gefietst. Ik herinner mij het moment nog precies dat ik de Kaldenkerkerweg opreed, ik wist dat de meeste huizen in puin lagen en toch geloofde ik dat alles er nog stond. Dat was heel raar. We waren blij ondanks de slagen die ons gezin getroffen hadden, en mijn vader zei. "Iedere bevrijding kost offers. We moeten samen dit zware offer dragen, en dat kunnen we met Gods hulp."


Jan Smeets, Venlo

architect

Papa Smeets, Frans en René waren groenten aan het halen bij tuinders. Twee mensen die naar binnen zijn gevlucht waren ook omgekomen. De aanstaande vrouw van Frans is later in haar bruidsjurk begraven.


Sjaak Drost, een vriend van Wim die ook in de kelder zat, heeft zijn leven lang een been geamputeerd gehad. Dit was een verschrikkelijke slag. Deze bombardementen gaan nooit meer uit je geheugen.


Ondertussen was Oemke Bartels bij ons ingetrokken. Haar huis was ook gebombardeerd.